Deel 1

'Guuushi!' Roep ik hard als ik naar zijn stal loop. Ik ben Leanne Brandt, en ik heb sinds een maand een eigen fjord! Hij heet Gushi en hij staat in het stalletje achter mijn huis, ik ben helemaal gek op hem! Hij is lief, braaf, schattig en trouw, maar kan ook erg eigenwijs en koppig zijn! Ik heb nog niet zo veel ervaring met paarden, en daarom ga ik naar de manege in de buurt, om rijles te krijgen met Gushi. Als ik bij zijn stal aankom, ligt hij in zijn box. Ik lach. 'Aah, luie Gushi! Kom je mee? We gaan naar de manege!' Ik trek hem omhoog en zet hem vast aan de ring in zijn box. Ik borstel hem, doe zijn hoefjes en zadel hem op. Dan kunnen we rijden naar de manege!

 

Deel 2

We stapten door het bos, op weg naar de manege. We kwamen aan bij het weiland, eerst moesten we daardoor en daartegenover was de manege. Op dat stukje gaan we altijd draven. Ik deed het hek open en spoorde Gushi aan. 'Kom op, Gushi! Drrrraf!' Maar hij wou niet. Hij legde zijn oren plat in zijn nek en bleef koppig stappen. Ik spoorde nog een keer aan en gaf voorzichtig een tikje met de zweep. Hij draafde aan in eens sukkelig drafje. Na een paar seconden begon hij hevig te kuchen. Hm, anders had hij veel meer energie.

 

Deel 3

Gelukkig, we waren bijna op de manege. Ik stapte af en zette Gushi vast bij de poetsplaats. Ik twijfelde, zou ik de instructrice inlichten over wat er zonet gebeurde? Ik besloot het niet te doen, het was vast een plotseling hoestbuitje. Tijdens het rijden zou hij wel weer eens barsten van de energie. Maar helaas was dat niet het geval; Toen we gingen aangalloperen, begon Gushi koppig te stappen en vreselijk te kuchen.

 

 

Deel 4

De instructrice leek zich rot te schrikken. Ze liet me op het midden stil staan en van Gushi afstappen. 'Heeft hij dit vaker?' Vroeg ze. 'Nou...' Antwoorde ik. 'Toen ik in de stal kwam, lag ze en toen ik over het weiland wou draven, begon ze ook zo te kuchen...' De instructrice schrikt. 'Waarom heb je me dat niet eerder verteld? Ik zal dierenarts Jan erbij halen, dan kan die er even naar kijken.' Ik schaamde me. Zo te zien was er echt iets aan de hand.

 

Deel 5

We stonden een hele poos te wachten, toen opeens dierenarts Jan eraan kwam. Hij keek naar Gushi. De instructrice legde uit wat er aan de hand was. 'Aha!' Zij hij. Hij klopte een paar keer op de buik van Gushi. Gushi legde zijn oren plat in zijn nek en gaf een hoge gil. Ik schrok. 'Wat is er aan de hand?' Dierenarts Jan moest lachen. 'Jouw pony... Is geen Ruin.' Ik keek hem verbaast aan. 'Gushi is zwanger!' Mijn ogen werden groot. Gushi? Een merrie?

 

Maar dierenarts Jan had gelijk: Nog geen week later beviel Gushi van ene prachtig hengstenveulentje, Genaamd Wonder... Naar de bijzondere gebeurtenis.

 

EINDE